برخی از ویتامینها و مواد معدنی کم نیاز تاثیری قطعی و مستقیم روی اشتها دارند وکمبود آن ها باعث بی اشتهایی در انسان میشود.تحقیقات شان داده است که عسل از لحاظ عناصر معدنی کم نیاز ، ویتامینها وانرژی غذایی غنی محسوب می شود چنانچه به طور روزمره و به مقدار مناسب تغذیه شود ، سبب می شود که سو تغذیه یا کمبود مواد غذایی در بدن فرد مصرف کننده ایجاد نشود و چنان چه شخصی به دلیل کمبود آن دسته از ویتامین ها و مواد معدنی موثر روی اشتها دچار کم اشتهایی شده باشند و عسل را به میزان کافی درتغذیه خود وارد کند ، با بر طرف شدن کمبودهای غذایی ، اشتهایش نیز بالا می رود و به حد طبیعی می رسد .
به یاد داشته باشید که درمان های طبیعی روند طولانی مدتی را طی می کنند تا شما را به نتیجه مطلوب برسانند از این رو در مصرف مداوم آن سهل انگاری نکنید و کمی صبور باشید.
مقالات علمی دنیا در رابطه با بی اشتهایی را بخوانید: ???
بی‌اشتهایی یا آنورکسی
از دیدگاه پزشکی، یکی از نشانه‌های بیماری است که کم شدن یا نبود اشتها را می‌رساند. بی‌اشتهایی در بسیاری از بیماری‌های جسمی و روانی دیده میشود. بی‌اشتهایی ممکن است به سوءتغذیه و اختلالات ناشی از آن منجر شود. بی‌اشتهایی ساده نباید با بی‌اشتهایی عصبی که یک اختلال روانی است (که در آن فرد اشتهای خود را از دست نمی‌دهد، بلکه با گرسنگی مبارزه می‌کند) اشتباه شود.
بی‌اشتهایی از جمله علایم بسیاری از بیماری‌های جسمی و روانی محسوب میشود. موارد زیر مثال‌هایی از این بیماری‌ها هستند:
- سرطان
- ایدز
- آپاندیسیت
- سرماخوردگی
- مسمومیت پرتوتابی
- نارسایی کلیه
- نارسایی قلبی
- بیماری کرون
- التهاب روده
- زوال عقلی
- افسردگی
همچنین، مصرف برخی داروها چون انگیزنده ها، آمفتامین و داروهای ضد افسردگی نیز می‌توانند موجب بی‌اشتهایی شوند.
درمان بی‌اشتهایی به عنوان نشانهٔ یک بیماری با درمان آن بیماری صورت می‌گیرد. به عنوان مثال، بی‌اشتهایی ناشی از افسردگی با بهبود وضع روحی بیمار، و بی‌اشتهایی ناشی از سرطان با شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی بهبود می‌یابد.
