Diseas

پارکینسون

تحقیقات نشان می‌دهد که عسل می‌تواند در کاهش علائم مربوطه به بیماری پارکینسون موثر باشد. در برخی از تحقیقات نیز گفته شده است که مصرف عسل می‌تواند باعث کاهش روند پیشرفت این عارضه گردد.

به یاد داشته باشید که درمان های طبیعی روند طولانی مدتی را طی می کنند تا شما را به نتیجه مطلوب برسانند از این رو در مصرف مداوم آن سهل انگاری نکنید و کمی صبور باشید.

مقالات علمی دنیا در رابطه با پارکینسون را بخوانید: ???

https://civilica.com/doc/990604/

 

پارکینسون چیست؟

بیماری پارکینسون (PD) یک اختلال عصبی است که به طور عمده بر نورون های تولید کننده دوپامین (“دوپامینرژیک”) در یک منطقه خاص در مغز، به نام ماده

سیاه(سابستنشیال نگرا) اثر می گذارد.

بیماری پارکینسون (PD) یک اختلال عصبی است که به طور عمده بر نورون های تولید کننده دوپامین (“دوپامینرژیک”) در یک منطقه خاص در مغز، به نام ماده

سیاه(سابستنشیال نگرا) اثر می گذارد.

دوپامین نقش مهمی در تنظیم حرکت بدن دارد و کاهش آن کاهش می تواند علت بسیاری از علائم بیماری پارکینسون فرد مبتلا باشد. علت این عارضه دقیقا مشخص

نیست، اما اکثر کارشناسان تصور می کنند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی می تواند در بروز این بیماری موثر باشد.

علائم پارکینسون:

علائم و نشانه های بیماری می تواند در هر فرد متفاوت باشد. شروع علائم اولیه ممکن است خفیف بوده و مورد توجه قرار نگیرد. بیماری اغلب از یک طرف بدن شروع شده

و معمولاً حتی بعد از شروع علائم در  هر دو طرف فرد،  علائم در همان طرف شدید تر از طرف مقابل می باشد.

نشانه های پارکینسون ممکن است شامل موارد زیر باشد:

•    رعشه یا لرزش که معمولاً از یک اندام، دست یا انگشتان شروع می شود. ممكن است انگشت شست و سبابه را ناخودآگاه به هم مالیده که به این علامت پیل-

رولینگ یا غلطاندن قرص می گویند. لرزش دست ها حتی ممکن است هنگام استراحت هم وجود داشته باشد.

•    آهسته  شدن حرکات (برادی کینزی): با پیشرفت  بیماری ممکن است حرکات فرد کند شده و کارهای ساده دشوار و وقت گیر باشد.  هنگام راه رفتن، قدم ها کوتاه تر

شده و یا در حین راه رفتن فرد پاهای خود را روی زمین بکشد. همچنین بلند شدن از صندلی کاری دشوار باشد.

•    سخت شدن عضلات ممکن است در هر قسمت از بدن فرد رخ دهد. سفتی عضلات می تواند دردناک بوده و دامنه حرکت بیمار را محدود کند.

•    اختلال در وضعیت تعادل: حالت بدن ممکن است به شکل خمیده شده و یا فرد در نتیجه بیماری دچار  اختلال تعادل شود.

•    از دست دادن حرکات خودکار: به این معنی که فرد  ممکن است توانایی انجام برخی حرکات خودکار از جمله چشمک زدن، لبخند زدن یا تکان دادن دست ها خود را

هنگام راه رفتن از دست دهد.

•     تغییر در حرف زدن: فرد با مکث یا حالتی شبیه تردید شروع به حرف زدن می کند و صدای او هنگام صحبت آهسته و یکنواخت و عاری از واکنش های احساسی است.

•    تغییر در نوشتن: نوشتن برای فرد دشوار شده و دستخط او ممکن است ریزتر از حالت معمول شود .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *